Onze eerste voetstapjes in Peru
Door: Daan en Marjolein
Blijf op de hoogte en volg Daan en Marjolein
27 Mei 2014 | Peru, Lima
De reis is begonnen! Donderdag 22 mei reisde we af naar Brussel om daar het vliegtuig naar Madrid te pakken. Na wat vertraging in Madrid vlogen we samen met wat huisdieren (honden meenemen in het vliegtuig is blijkbaar normaal), richting Peru. Een aparte ervaring: rond twee uur 's nachts, midden in de nacht dus, stegen we op. Echter, ondanks een vlucht van bijna twaalf uur, is het bij aankomst in Lima pas half zeven in de ochtend. We hebben er dus een lange nacht opzitten..
Het hotel heeft een lift geregeld, welke ons op het vliegveld op komt halen. Na het wachten bij de douane, de bagageband en de invoer- en belastingcontrole worden we direct ondergedompeld in de complete chaos van het verkeer in Peru. Er lijken geen regels te bestaan, anders dan dat diegene die het hardste rijdt, het meeste toetert, of het grootste risico neemt de beste kans heeft op zijn plaats van bestemming te geraken. Kort gezegd komt het erop neer dat auto's, bussen, motors, en vrachtwagens elkaar aan alle kanten inhalen, continu de claxon ingedrukt houden, en 'ritsen' hier tot een hogere kunst is verheven: geen ruimte is te klein om je auto in te wringen.
We komen aan in de wijk Miraflores waar het hotel Tinkus te vinden is. Na een goed ontbijt, een douche en wat rust verkennen we Miraflores. Om de autogassen te ontwijken willen we Biertjes drinken in het Parque del Amor, maar dit schijnt niet te mogen. Miraflores is groot, Lima is enorm, maar onze vermoeidheid wint van beide. Aan het begin van de avond houden we het voor gezien en drinken en eten wat in het hotel.
Dag twee in Lima wordt besteed in el centro Historico. We bekijken een groot klooster waar te van botjes te bekijken zijn in de tombes. Om 12uur is de wisseling van de wacht bij het presidentieel paleis wat met een taptoe door de plaatselijke garde gebeurd. Ook hier wordt de drukte ons te veel en wanneer we geen fatsoenlijke plek vinden om te lunchen, pakken we de taxi terug naar Miraflores. Deze avond worden we opgehaald door Jan Hendriks een vriend van de vader van Marjolein, die ons meeneemt naar Barraco. Dit is een van de mooiere wijken van Lima, waar we typisch peruaans eten nuttigen en heerlijke pisco sours (een soort cocktail) drinken.
Op dag drie pakken we onze spullen in en vertrekken naar Ica, een reis van ongeveer 4uur in een bus waar het geluid vooral hard staat, wat een slechte combi is met de baby film die vertoont werd. In Ica slapen we in een goed hotel en verkennen we de stad. We komen al snel on een restaurant uit waar we met kan gebrekkig Spaans een leuk gesprek mrt de eigenaar aanknopen. Twee uur later is het tijd om het bed maar weer eens op te zoeken.
De eigenaresse van het hotel heeft voor ons geregeld dat we de Islas Ballestas bekijken. Om 7 uur 's ochtends moeten we hierover vertrekken naar Paracas, op een uurtje rijden van Ica. Islas Ballestas is een natuurreservaat, ook wel de 'poor-men's Galapagos genoemd. Aangezien de rich-men's Galapagos nog op het programma staat moeten we natuurlijk wel even gaan kijken! Met een boot ga je naar de Islas, zo'n 20 minuten van het vaste land. Hier vliegen de Boobies je om de oren (dat is een vogel;)) en worden de eilanden bewoont door zeehonden (en ook een superschattig baby zeehondje). Het stinkt er gruwelijk, waarschijnlijk door al het gepoep van de Boobies en pelicanen, maar het is een prachtige plek. Hier zagen we ook de Candeloro des Andes, een tekening in het zand op een van de eilanden.
Na twee uur is deze toer, echter is het pas een uurtje of 10, tijd zat voor nieuwe avonturen dus! Met een lichte vorm van zee-benen stappen we in de bus terug naar Ica met nog een lange middag voor de boeg! We hebben namelijk nog niet verteld dat Ica midden in de woestijn ligt: vanaf het dak van het hotel zie je in alle richtingen grote hopen zand liggen. Deze middag gaan we dus besteden aan het eens goed bekijken (en proeven en voelen) van dit zand.
Deze activiteit begint met de taxi naar een oase hier in de buurt. In de buurt is slecht vijf minuutjes rijden, maar wat een verschil: je rijdt gewoon een complete wereld van zand in! Bij de oase is een dorpje gebouwd, Huacachina. Vanuit Huacachina rijden buggies de woestijn in, om toeristen daar eens flink in het rond te schudden. Zo'n buggy is een lomp scheurijzer met een flinke motor er in, dat met weinig moeite de meest stijle zandduinen op en af rijdt. Eigenlijk een achtbaan zonder rails of (gelukkig) loopings.
Na een half uurtje crossen stopt de buggy boven opeens duin, nu gaat het sandboarden beginnen. Sandboarden is eigenlijk heel simpel de chauffeur van de buggy geeft je een plank en boven aan de helling ga je hier op liggen. Als je (min-of-meer) goed ligt geeft de beste man je een zet, en ga je als een dolle naar beneden. Geen idee hoe hard dit gaat, maar het schiet in ieder geval op! In enkele seconden sta je met je mond vol zand onder aan de helling. Doodeng, maar ook geweldig leuk! (Enige nadeel zijn de blauwe plekken waar vooral (of eigenlijk alleen) Marjolein last van heeft.)
Als afsluiter van de dag stopt de buggy boven op een hoge duin. Van hieruit gaan we de zonsondergang bekijken, en dat is me een partij tof! Je ziet de zon letterlijk aan de hemel zakken, en hoe verder dattie zakt, hoe verder je kunt kijken. Wat blijkt, die woestijn is stiekem stukken groter dan je vooraf kunt zien: lijkt het vanuit het hotel om een paar bergjes met zand te gaan, zie je plots alleen maar zand, zover als je kunt kijken! Het grootste nadeel is dat, als de zo'n onder is, het enorm rap weer afkoelt. De buggy brengt ons dan ook snel weer terug naar Huacachina, en van daaruit pakken we de taxi naar het hotel, om vanaf het dak, onder het genot van enkele cervezas nog even van het uitzicht te genieten.
Het hotel heeft een lift geregeld, welke ons op het vliegveld op komt halen. Na het wachten bij de douane, de bagageband en de invoer- en belastingcontrole worden we direct ondergedompeld in de complete chaos van het verkeer in Peru. Er lijken geen regels te bestaan, anders dan dat diegene die het hardste rijdt, het meeste toetert, of het grootste risico neemt de beste kans heeft op zijn plaats van bestemming te geraken. Kort gezegd komt het erop neer dat auto's, bussen, motors, en vrachtwagens elkaar aan alle kanten inhalen, continu de claxon ingedrukt houden, en 'ritsen' hier tot een hogere kunst is verheven: geen ruimte is te klein om je auto in te wringen.
We komen aan in de wijk Miraflores waar het hotel Tinkus te vinden is. Na een goed ontbijt, een douche en wat rust verkennen we Miraflores. Om de autogassen te ontwijken willen we Biertjes drinken in het Parque del Amor, maar dit schijnt niet te mogen. Miraflores is groot, Lima is enorm, maar onze vermoeidheid wint van beide. Aan het begin van de avond houden we het voor gezien en drinken en eten wat in het hotel.
Dag twee in Lima wordt besteed in el centro Historico. We bekijken een groot klooster waar te van botjes te bekijken zijn in de tombes. Om 12uur is de wisseling van de wacht bij het presidentieel paleis wat met een taptoe door de plaatselijke garde gebeurd. Ook hier wordt de drukte ons te veel en wanneer we geen fatsoenlijke plek vinden om te lunchen, pakken we de taxi terug naar Miraflores. Deze avond worden we opgehaald door Jan Hendriks een vriend van de vader van Marjolein, die ons meeneemt naar Barraco. Dit is een van de mooiere wijken van Lima, waar we typisch peruaans eten nuttigen en heerlijke pisco sours (een soort cocktail) drinken.
Op dag drie pakken we onze spullen in en vertrekken naar Ica, een reis van ongeveer 4uur in een bus waar het geluid vooral hard staat, wat een slechte combi is met de baby film die vertoont werd. In Ica slapen we in een goed hotel en verkennen we de stad. We komen al snel on een restaurant uit waar we met kan gebrekkig Spaans een leuk gesprek mrt de eigenaar aanknopen. Twee uur later is het tijd om het bed maar weer eens op te zoeken.
De eigenaresse van het hotel heeft voor ons geregeld dat we de Islas Ballestas bekijken. Om 7 uur 's ochtends moeten we hierover vertrekken naar Paracas, op een uurtje rijden van Ica. Islas Ballestas is een natuurreservaat, ook wel de 'poor-men's Galapagos genoemd. Aangezien de rich-men's Galapagos nog op het programma staat moeten we natuurlijk wel even gaan kijken! Met een boot ga je naar de Islas, zo'n 20 minuten van het vaste land. Hier vliegen de Boobies je om de oren (dat is een vogel;)) en worden de eilanden bewoont door zeehonden (en ook een superschattig baby zeehondje). Het stinkt er gruwelijk, waarschijnlijk door al het gepoep van de Boobies en pelicanen, maar het is een prachtige plek. Hier zagen we ook de Candeloro des Andes, een tekening in het zand op een van de eilanden.
Na twee uur is deze toer, echter is het pas een uurtje of 10, tijd zat voor nieuwe avonturen dus! Met een lichte vorm van zee-benen stappen we in de bus terug naar Ica met nog een lange middag voor de boeg! We hebben namelijk nog niet verteld dat Ica midden in de woestijn ligt: vanaf het dak van het hotel zie je in alle richtingen grote hopen zand liggen. Deze middag gaan we dus besteden aan het eens goed bekijken (en proeven en voelen) van dit zand.
Deze activiteit begint met de taxi naar een oase hier in de buurt. In de buurt is slecht vijf minuutjes rijden, maar wat een verschil: je rijdt gewoon een complete wereld van zand in! Bij de oase is een dorpje gebouwd, Huacachina. Vanuit Huacachina rijden buggies de woestijn in, om toeristen daar eens flink in het rond te schudden. Zo'n buggy is een lomp scheurijzer met een flinke motor er in, dat met weinig moeite de meest stijle zandduinen op en af rijdt. Eigenlijk een achtbaan zonder rails of (gelukkig) loopings.
Na een half uurtje crossen stopt de buggy boven opeens duin, nu gaat het sandboarden beginnen. Sandboarden is eigenlijk heel simpel de chauffeur van de buggy geeft je een plank en boven aan de helling ga je hier op liggen. Als je (min-of-meer) goed ligt geeft de beste man je een zet, en ga je als een dolle naar beneden. Geen idee hoe hard dit gaat, maar het schiet in ieder geval op! In enkele seconden sta je met je mond vol zand onder aan de helling. Doodeng, maar ook geweldig leuk! (Enige nadeel zijn de blauwe plekken waar vooral (of eigenlijk alleen) Marjolein last van heeft.)
Als afsluiter van de dag stopt de buggy boven op een hoge duin. Van hieruit gaan we de zonsondergang bekijken, en dat is me een partij tof! Je ziet de zon letterlijk aan de hemel zakken, en hoe verder dattie zakt, hoe verder je kunt kijken. Wat blijkt, die woestijn is stiekem stukken groter dan je vooraf kunt zien: lijkt het vanuit het hotel om een paar bergjes met zand te gaan, zie je plots alleen maar zand, zover als je kunt kijken! Het grootste nadeel is dat, als de zo'n onder is, het enorm rap weer afkoelt. De buggy brengt ons dan ook snel weer terug naar Huacachina, en van daaruit pakken we de taxi naar het hotel, om vanaf het dak, onder het genot van enkele cervezas nog even van het uitzicht te genieten.
-
27 Mei 2014 - 20:33
Anne:
Dit is leuk om zo mee te lezen, hier ga ik van genieten. Echt een goed initiatief van jullie.
Tot gauw meer om te lezen xx Anne -
27 Mei 2014 - 20:46
Theu:
Erg leuk om ook zo contact te hebben. Leuk ook om foto's toe te voegen. Ik zal jullie account doormailen aan de familie humble. Wil je dat ik nog meer mensen benader? Ria vind het ook leuk om te volgen. Mogelijk Jan en Ine of jannne? Misschien kunnen die nog tips geven.. -
27 Mei 2014 - 20:53
Carla:
Ook erg leuk om zo een uitgebreid verhaal te lezen. Ik zal oma ook eens op haar computer laten lezen! Wat een geweldige belevenissen en dat al zo snel. Tot de volgende update. gr Carla -
28 Mei 2014 - 10:45
Peter De Martines:
Hoi Marjolein en Daan,
Dat hoort zich allemaal fantastisch aan.
heerlijk om je onder te dompelen in een andere wereld.
geniet ervan dit is een heerlijke ervaring.
Leuk dat wij het hier ook kunnen volgen.
Veel plezier.
Groet, Peter Annemarie Patrick en Tim -
28 Mei 2014 - 11:08
Marianne Kansen:
Leuk Marjolein en Daan! Geniet en beleef en op deze manier kunnen wij 'n graantje mee pikken!!
groetjes Peter en marianne. -
28 Mei 2014 - 11:57
Oma Riky.:
een mooi verslag om te beginnen,en al veel gezien en meegemaakt fijn om te lezen.
ik vind het leuk om jullie te volgen en zo een beetje mee te reizen.
nog mooie dagen en tot de volgende keer.
groetjes oma. -
28 Mei 2014 - 19:04
Wim:
Hallo Daan en Marjolein,
Wat een uitgebreid verslag! En wat een leuke avonturen al meegemaakt, dat kan nog wat worden de komende maanden. Maar wel wat foto's er bij de volgende keer, zodat we ook wat kunnen ZIEN. Marjolein, het beste met je blauwe plekken.
Veel plezier, en ik blijf jullie volgen.
Groeten, Wim
-
29 Mei 2014 - 22:18
Oma Deurne:
Hallo Marjolein en Daan,
Leuk om te horen. Ook op skype. Probeer je het nog een keer? Ik vind het zo leuk om dit verslag te lezen en jullie te zien! groetjes oma uit Deurne -
30 Mei 2014 - 14:22
Roy,Karin,Meggie En Maud:
Hey Daan enMarjolein. Wat leuk om jullie zo te volgen en een beetje mee te reizen. Leuk om te lezen. Heel veel reis plezier toegewenst. Groetjes Karin. -
30 Mei 2014 - 18:13
MArijke:
Hoi Daan en Marjolein,
Leuk om jullie te volgen. Wat ontdek je in een paar dagen al een hoop van een andere cultuur. Geniet ervan en ga plezier hebben. Ik ga jullie volgen.
Groetjes, Marijke -
30 Mei 2014 - 20:35
Peter En Ardy:
Hoi Daan en Marjolein,
Leuk om op deze manier een beetje mee te reizen. In zo'n korte tijd al zoveel gezien en meegemaakt. Wij houden jullie verslagen zeker bij. Heel veel plezier en tot 'lezens'. Veel groetjes van Ardy en Peter -
30 Mei 2014 - 21:16
Michiel En Marleen:
Erg leuk om zo jullie avonturen een klein beetje mee te beleven. We houden de site in de gaten ;-).
Geniet ervan! Michiel, Marleen, Loek en Julia -
30 Mei 2014 - 22:50
Ria:
Wat een belevenissen!!
Een hele mooie reis gewenst en ik lees graag jullie verslag.
Geniet ervan!! -
31 Mei 2014 - 22:31
Maartje:
Daantje en Marjolein!
Jullie vermaken je nu al prima lees ik hier. Net als iedereen ga ook ik jullie volgen. Geniet er van samen, maak er een super tijd van en drink ook maar een cerveza op mij;-)
Marjolein succes met de blauwe plekken maar wat lijkt dat sand boarden me gaaf!
Geniet geniet geniet en ik lees het hier allemaal wel.
Xx Maartje -
01 Juni 2014 - 23:28
Kitty En Noa:
Hey geniet daar met zijn tweeën! X van Noa en mij natuurlijk. -
06 Juni 2014 - 19:01
Dees:
Wauw! Het klinkt prachtig Marjolein en Daan! Ik geef toe, ik ben jaloers! Geniet ervan samen!! -
07 Juni 2014 - 10:57
De Putjes:
Hartstikke goed zeg, alleen zo'n vol programma is nog zwaarder dan werken;)
Heel veel plezier en tot de volgende update. -
20 Juni 2014 - 16:15
Sabine :
Gaaaaaaf! -
20 Juni 2014 - 16:15
Sabine :
Gaaaaaaf!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
